Week 7 Clinical placement 942-MRI

Dinsdag:
Kwart voor acht stond ik in het T-Hospitaal en zocht naar de MRI. Nat 10 minuten rondgelopen te hebben heb ik het gevraagd en bleek dat ik twee verdiepingen te hoog zat. Degene aan wie ik de weg had gevraagd, is meegelopen en heeft me naar de MRI gebracht.

Er was niemand om acht uur, maar ze zei dat de anderen waarschijnlijk in de ochtendbespreking zitten en zo terugkomen. Half 9 kwamen m'n collega's binnen. Ik heb mezelf voorgesteld, kreeg een rondleiding met uitleg over het toestel en de hulpmiddelen. Daarna kwam de eerste patiënt binnen die in januari een haematoom heeft gehad en waarbij uit de “spinal fluid” een infectie is gebleken.

Deze patiënt zat vastgebonden omdat de patiënt anders het infuus eruit trekt. Het onderzoek was een MRI schedel en nadat we de patiënt op de MRI tafel hebben verplaatst door middel van het “rollboard” begon de MRI. Aangezien de patiënt zeer bewegelijk was, waren de opnamen erg wazig en er zal waarschijnlijk onder algehele verdoving een nieuwe MRI gemaakt worden.

De volgende patiënten kwamen binnen met de vraagstelling achillespees ruptuur en bicepruptuur.

Op dit MRI toestel worden alleen “emergency” patiënten geholpen Er wordt niet op afspraak gewerkt, waardoor het het ene moment erg rustig is en het andere moment erg druk.

Onder “emergency” patiënten vallen natuurlijk de patiënten na een trauma, maar er worden ook patiënten gescand die net een operatie ondergaan hebben of patiënten die niet urgent zijn, maar die geen vier weken op de wachtlijst kunnen wachten.

Hierna kwam een patiënt met ESBL voor een schedel MRI. Er is door mijn collega's aangegeven dat ik de computer in mocht stellen en starten en dat het beter was als ik daar alvast ging zitten. Daarnaast heb ik vandaag kunnen helpen door de hulpmiddelen en coils klaar te zetten.

Vandaag werd gezegd dat ik deze week 's ochtends pas om half 9 aanwezig hoef te zijn aangezien er tussen acht en half negen een bespreking is, en er geen collega's of patiënten op de MRI zijn.

Woensdag:
Het eerste onderzoek was een pre-operatieve schedel MRI i.v.m. Tumor. Het was erg lastig om bij deze patiënt een infuus aan te leggen. Eerst probeerde een collega het, daarna een laborant van de afdeling, toen iemand van anesthesie en daarna een arts. De patiënt had erg dunne bloedvaten die wegrolden tijdens het aanprikken. Terwijl we wachtten op de arts die het infuus zou aanleggen, hadden we alvast de blanco MRI opnamen gemaakt. Daarna hebben we de opnamen met contrast gedaan.

Voorlopig stond er nog geen patiënt in het systeem en ze vroegen of ik het interessant zou vinden om zelf een MRI onderzoek te ervaren, aangezien ik nog nooit een MRI scan heb gehad. Deze kans heb ik met twee handen aangepakt, want ik was erg benieuwd wat de patiënt meemaakt tijdens een MRI onderzoek.

Het werd een MRI schedel, zoals bij elke patiënt moest ik ook al het metaal afdoen, oordopjes in, koptelefoon op en daar ging ik. Gelukkig ben ik niet claustrofobisch, maar ik begrijp nu wel beter waarom het voor sommige patiënten een probleem zou kunnen zijn. Het toestel lijkt van buitenaf groter dan het werkelijk is, en daarnaast maakt het apparaat toch een hoop herrie, ondanks de oordopjes en koptelefoon.

Het ondergaan van een MRI was een hele nieuwe ervaring en ik vond het super dat ik dit heb mogen meemaken. Na de scan kwam natuurlijk het leukste: de opnamen bekijken! :)

Vervolgens kwam er een patiënt van de intensive care met rugklachten. De patiënt had eerder al een operatie aan Lumbale Wervel 4 ondergaan. Ik heb de computer tijdens dit onderzoek ingesteld en “gepland”. Dit heb ik hierna eveneens bij een schedel en LWK MRI mogen doen. Daarna kwam een patiënt voor een MRI bekken vanwege een tumor in de caput femoris (heupkop). Dit was de laatste patiënt van vandaag.

Donderdag:
Het eerste onderzoek van vandaag was een MRI schedel. Hierna zijn we wezen lunchen en na de lunch kwam er een patiënt voor een MRI van de lumbale wervelkolom met hepatitis B + C en een verleden van drugsgebruik. Tijdens het instellen hadden we handschoenen aan en na het onderzoek hebben we alles goed schoongemaakt.

Hierna kwam er een patiënt van de intensive care met zes begeleiders, onder andere verpleegsters, een anesthesist en iemand van patiënten transport. Door het grote aantal mensen heb ik een stap teruggedaan en van een afstand gekeken zodat ik niemand in de weg liep en ik heb dit ook bij mijn collega's aangegeven. De laatste patiënt van vandaag kwam voor een MRI enkel.

Vrijdag:
Tot de lunch hadden we geen patiënten. Na de lunch kwam er een patiënt van de intensive care voor een schedel MRI met Influenza A.

Wat me de afgelopen dagen op de eerste hulp MRI is opgevallen, is dat er veel patiënten komen met “infectieziekten”. Ik had het hierover met een collega en deze zei dat dit ziekenhuis erg streng is qua regels met betrekking tot infectieziekten, bijvoorbeeld als je in Helsinki in het ziekenhuis wordt opgenomen voor het een of ander, dan moet je eerst weer alle tests ondergaan voordat je weer in het ziekenhuis in Turku aan het werk kan. Daarnaast worden alle patiënten waarvan binnen dit ziekenhuis nog niets bekend is, sowieso overal op gescreend. Ik vind dit een goede zaak, want het is toch extra veiligheid, zowel voor het personeel als voor de patiënten.

Vandaag kwam er ook nog een patiënt voor een MRI knie, waarvan de patiënt de knie niet kon buigen en erg veel pijn heeft. De radioloog heeft laten zien dat de kruisband is afgescheurd en deze is verplaatst, waardoor de patiënt bovenstaande klachten heeft.

De laatste patiënt van vandaag was een MRI schedel, ik pakte de “headcoil” en liep naar de MRI en er viel een pennetje onderuit.... Ik dacht dat ik iets verkeerds had gedaan, maar het bleek dat dit pennetje al eerder weer was vastgelijmd. We hebben de andere “headcoil” gepakt en maakten een “scout” opnamen, maar deze coil was ook niet goed want de opnamen waren erg ruizig. Er is tegen de patiënt gezegd wat er aan de had was en de patiënt kon op tafel blijven liggen.

De “technicians” zijn langsgekomen en waren met de coils bezig, toen is tegen mij gezegd dat ik wel kon gaan aangezien het nog wel even zou duren voordat de coils weer gemaakt waren.